این استراتژی در برنامهریزی شهری متعاقبا موجب تاکید خاص بر نحوه دسترسی کاربران به مجموعه شده است. گوناگونی کاربریها در مجموعه عاملی موثر در تبیین محدودیتها در مسیرهای سیرکولاسیون، و مجاری تامین هوا و نور بوده است.
گروه طراحی این محدودیتها را با تقسیم زمین میان سه ورودی پاسخ داد و تعریف فضایی آن را با استفاده از متریال چوب انجام داد.