با توجه به تمرکز بر بنیادی‌ترین مسائل مسکن در این مسابقه کانسپچوآل، استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر در این پروژه ضروری می‌نمود. چالش مهم دیگر شرایط زمینه‌ای محل پروژه بود. در شهر هنگ کنگ تراکم بسیار بالا و زمین کم‌یاب است. بنابراین استفاده بهینه از زمین و فراهم آوردن زندگی با کیفیت در مساحت حداقلی و در یک بلندمرتبه‌سازی از سیاست‌های مورد درخواست برگزارکنندگان مسابقه بود.
بنابراین مقدمه راه حل مد نظر مش طراحی یک آسمان خراش با رویکرد معماری باستان‌گرا بود و چالش‌های اصلی تیم طراحی از این قرار:
- سیرکولاسیون کاربران در برج از خلال رمپ‌های کارآمد.
- ایجاد پیاده‌روهای جانبی در ارتفاع بنا.
- بهره‌جویی از نیروی خورشیدی، نیروی باد و نیز انرژی حاصل از تحرک افراد در بنا.
نتیجه نهایی فرآیند طراحی ایجاد یک لکه شهری بود که به شکلی بهینه نیازهای افراد در زندگی در ارتفاع را پاسخ دهد و شرایط رفاهی را با شرایط مسکن کمینه‌گرا تطابق دهد. طرح نهایی مبنی بر ایجاد ۷ لکه مسکونی مجزا بود که بر روی یکدیگر سوار شده باشند.
