نمازخانه اراک بر کانسپتی بنا شده که از از پروژه دیگری نشات می‌گیرد. در آن کانسپت نمازخانه به عنوان مکانی اجتماعی و نمادین مطرح است. در این پروژه اما با دو تا کردن گنبد مرکزی که نماد همیشگی مسجد است، تفسیری متواضع‌تر و ساده‌تر از مسجد، که تکیه آن بیشتر بر تجمع و مکان اجتماعی است مطرح می‌باشد. در واقع ایجاد یک نماد اهمیت ایجاد مکانی برای تجمع را ندارد.
این تفسیر از مسجد که در نمازخانه اراک طرح شده بازتابی است از سادگی خانه خود حضرت محمد در شهر مدینه. همان‌جایی که اولین مسجد تاریخ بنا شد. نسخه اولیه مسجد مشتمل بر حیاطی باز و میانی بود که پیرامون آن را اتاق‌هایی استوار بر ستون‌هایی فرا می‌گرفت.
این کهن‌الگو بر این اساس شکل گرفته که مسجد را به عنوان مکانی چند عملکردی بدانیم که محل تجمع مسلمانان است تا در آنجا عبادت کنند و بعد از آن به روابط اجتماعی‌شان بپردازند. این گونه، به عنوان فضایی بسط یافته بر پیرامون بلافاصل خود تعریف می‌شود.
