برج باغ روناک در زمینی به مساحت ۱۷۰۰ متر مربع و در بافت مسکونی شیخ بهایی جانمایی و طراحی شده است. این پروژه، از جمله پروژه هایی در دفتر معماری MESH است که در رفتار با زمین با یک دیاگرام باز، بخشی از طبقات منفی خود را دارای نور و دید مناسب می‌کند. به واسطه‌ی این گشودگی با یک ”پل- وید” ورودی لابی مجتمع مسکونی تعریف می‌شود.
وجود پل- ویدها از نظر اصول روانشناسی محیطی به دلیل بالا رفتن تمرکز ناخودآگاه بدن در حفظ امنیت، دعوتی به تمرکز و بودن در لحظه است. [ داک کوپک- روانشناس محیطی]
یکی از پدیده‌های معماری که می‌تواند انعکاس گفتمان های اجتماعی در خوانش معنا باشد، ساختمان های بلند مسکونی است. برج های مسکونی از یک طرف، در چالش با انسجام اجتماعی، حریم خصوصی و ابعاد همسایگی و از طرف دیگر زمینه ساز مادی‌گرایی و فردگرایی هستند.
یکی از رویکردهای معنایی معماری علاوه بر معنای کالبدی و کارکردی، معنای اجتماعی و فرهنگی آن است. این امر حاصل برهم کنش پیوندهای اجتماعی، ارزشهای جامعه، کالبد و کارکرد ساختمان‌ها است. ساختمان‌های بلند مسکونی در گفتمان پایداری اجتماعی، چالش با خانه آرمانی، طبیعت شهر، دید و منظر، سلامت شهروندان، برخی ارزشهای اجتماعی مانند سرمایه‌داری و تجمل‌گرایی و پیوندهای همسایگی قرار دارند.
از این رو برج مسکونی روناک سعی در ایجاد حس مکان و تجربه جدید برای ساکنین دارد. این مجتمع مسکونی با تغییر در برخی خُرد دیاگرام‌ها از قبیل تراس‌ها، مشاعات، بام، ورودی، حیاط ها تجربه‌ی جدیدی از زندگی در مجتمع مسکونی به کاربران فضا ارائه می دهد. این مسئله به موازات تاثیرگذاری بر کیفیت بصری در فضاها، بر تجربه های جدید تاثیر گذار است. این مسائل به مرور زمان مفهوم خانه در بعد روانشناسی محیطی را برای کاربر فضا تثبیت می‌کند. با بازنگری مفاهیم نوستالژیک خانه به و طراحی آن به شکل مدرن ارزش گذاری فضاها در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد.
